სამშაბათი, 2024/მარ/19, 13:43
მოგესალმები სტუმარი | RSS
მთავარი | | რეგისტრაცია | შესვლა
შესვლის ფორმა
სექციის კატეგორიები
თამაშები [157]
პროგრამები [43]
კინოები [115]
მუკია [13]
სურათები [4]
კინოები ქართულად [27]
ვიდეოები [10]
კლიპები [10]
Counter Strike [3]
მობილურისთვის [6]
პრიკოლები [9]
სერიალები [18]
სხვადასხვა [9]
სპორტი [51]
შუა ქალაქში [13]
ბიოგრაფიები [2]
შაბათის შოუ [5]
თხოვნები [1]
xxx (18+) [1]
ყიდვა - გაყიდვა [1]
ძებნა
კალენდარი
«  მარტი 2024  »
ორსამოთხხუთპარშაბკვ
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
ჩანაწერების არქივი
ჩვენი გამოკითხვა
რომელი სპორტი მოგწონთ?
სულ პასუხი: 177
მინი-ჩეთი
საიტის მეგობრები
სტატისტიკა

სულ ონლაინშია: 1
სტუმარი: 1
მომხმარებელი: 0


 
 








 
BEST SITE
მთავარი » ბიოგრაფიები


მწერალი, პოეტი, პუბლიცისტი, პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, ქართული ეკლესიის მიერ ,,წმინდა ილია მართლად,, შერაცხული.


მწერალი, პოეტი, პუბლიცისტი, პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე.

დაიბადა ყვარელში გადამდგარი ოფიცრის, თავად გრიგოლ ჭავჭავაძის ოჯახში. 10 წლისას გარდაეცვალა დედა, მარიამ ბებურიშვილი, 14 წლისას- მამა. დაობლებული ბავშვების მოვლა-პატრონობა მამიდამ, მაკრინე ჭავჭავაძე-ერისთავისამ იტვირთა. დაამთავრა თბილისის კლასიკური გიმნაზია, შემდეგ პეტერბურგში გაემგზავრა და უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე ჩააბარა.

სტუდენტობის 4 წელი მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა ჭავჭავაძის სოციალური, ფილოსოფიური და ესთეტიკური მრწამსის შემუშავებისათვის, რაც საკუთარი ხალხისათვის ბრძოლის მიზნებსა და ამოცანებს დაუკავშირა. ამ წლებში შეიქმნა პოემები: „აჩრდილი“, „ქართვლის დედა“, „კაკო ყაჩაღი“ , ლექსები : „გუთნისდედა“, „ქართვლის დედას“, „ელეგია“, „გაზაფხული“, „პოეტი“. მოთხრობები: „გლახის ნაამბობი“ (I—IV თავები), „კაცია-ადამიანი?!“. ამავე პერიოდს განეკუთვნება შილერის, ჰაინეს, ბაირონის, პუშკინისა და ლერმონტოვის პოეტური თარგმანები.

ილია ჭავჭავაძის პირველმა ლიტერატურულ-კრიტიკულმა წერილებმა „ორიოდე სიტყვა თავად რევაზ შალვას ძის ერისთავის მიერ კაზლოვიდგან „შეშლილის“ თარგმნაზედა“, „პასუხი“ და „საქართველოს მოამბეზედ“ ახალი თაობის ლიტერატურული მანიფესტის მნიშვნელობა შეიძინა. სამშობლოში დაბრუნებულმა ილიამ 1863 წელს დააარსა ჟურნალი „საქართველოს მოამბე ... წაიკითხეთ სრულად »

Attachments:

კომენტარის რაოდენობა : 0

საქართველოს ერთ-ერთი ყველაზე ძლევამოსილი მეფე, ღრმად განსწავლული და მწიგნობარი.

საქართველოს ერთ-ერთი ყველაზე ძლევამოსილი მეფე (1089-1125). გამეფდა 16 წლისა, ერგო თურქ-სელჩუკებისაგან დარბეული და განადგურებული ქვეყანა. ტახტზე ასვლისთანავე ერთგული მოლაშქრეებისაგან რაზმები შექმნა და თურქ-სელჩუკებს გამუდმებით ავიწროვებდა.
ცენტრალური ხელისუფლების განმტკიცების მიზნით მეფემ ენერგიულად შეუტია ურჩ ფეოდალებს: კლდეკარის ერისთავი ლიპარიტ ბაღვაში საქართველოდან გააძევა, გააუქმა კლდეკარის საერისთავო და ბაღვაშთა მამულები სამეფო დომენად გახადა. შემდეგ არაგვის ერისთავი ძაგან აბულეთის ძე და მისი ძმა, ეპისკოპოსი მოდისტოსი ჩაყარა დილეგში. 1104 წელს შემოიერთა კახეთი და ჰერეთი.
საერო დიდგვაროვნებთან ერთად მეფე ცენტრალური ხელისუფლების მოწინააღმდეგე საეკლესიო ფეოდალებსაც ებრძოდა. 1103 წელს მისი თაოსნობით მოიწვიეს რუის-ურბნისის საეკლესიო კრება, რომელმაც სამეფო ხელისუფლების განმტკიცების ღონისძიებები გაატარა (“ძეგლის წერა”). ეკლესიიდან გააძევა უღირსნი და ამიერიდან თანამდებობაზე დაწინაურება არა წოდებრივი ნიშნით, არამედ ღირსებების მიხედვით ხდებოდა. მეფემ მწიგნობართუხუცესისა და ჭყონდიდელის თანამდებობები გააერთიანა და ერთ პირს - თავის ერთგულ აღმზრდელს, გიორგი ჭყონდიდელს დააკისრა. დავითმა ისევ განაახლა თურქ-სელჩუკებთან ბრძოლა, 1117 წელს აიღო გიში, 1118 წელს - ლორე. რეგულარული ჯარის შექმნისა და ქვეყნის გაძლიერების მიზნით მან სამხედრო რეფორმა განახორც ... წაიკითხეთ სრულად »

Attachments:

კომენტარის რაოდენობა : 0

Copyright MyCorp © 2024